Ғайритабиий:
Уилльям Бранхамнинг ҳаёти

Уилльям Бранхам — Фаришта билан гаплашган деб айтиш мумкин бўлган тарихдаги биринчи одам эмас; аммо, фикрларини ҳақиқат эканида ундан кўра кўпроқ исбот, далил кўрсатадиганлари, агар улар бўлганида ҳам, ундай одамлар жуда кам. 1946 – 1954 йиллар орасида у миллионлаб одамларга Исо Масиҳнинг ғайритабиий Хушхабарини радио ёки теледастур орқали эмас, балки, бевосита, Америкада, Европада, Африка ва Ҳиндистондаги йирик хушхабарчилик кампаниялари вақтида кўрсатди. Унинг имон билан шифоланиш кампанияларида бўлган одамлар, у билан бирга бўлган, ундаги фарқлай билиш, башоратлар ва мўъжизалар инъомидан ҳайрон қолишар эди. Бу саккиз йил мобайнида у 500 000дан кўп одамни Масиҳга имонга олиб келди. Унинг ибодатлари орқали миллиондан кўп одам жисмонан шифоландилар. Бундан ташқари, унинг хизмати юзлаб одамларни ўзларининг имон билан шифолаш хизматларини бошлашида руҳлантирди.

Ғалати томони шу эдики, Уилльям Бранхам 1954 йил охирига келганида қониқмаган эди. У ўзидаги ғайритабиий инъом христиан дунёсида тубдан ўзгартириш қилиши, деноминациялараро тўсиқларни синдириши ва барча Христианларни руҳ, мақсад ва таълимот бирлигига олиб келиши керак деб ўйлар эди. Бундай бўлмади. Унинг муваффақиятсизлигининг сабаби, кўпчилик Христианлар ўзлари сиғинмоқчи бўлган Худога тушунмаслигида, деб хулосага келди. Бу аҳволни тузатиш учун, Билли хушхабарчилик кампанияларида Христианлик имонининг асосий қоидаларини тушунтириб, кўпроқ таълим беришликка ўзида ҳоҳиш сезди. Бу қарор кутилмаган натижаларни келтириб чиқарди. 1955 йил ичида унинг имон билан шифолаш кампанияларида иштирок этувчилар давомати кескин пасайди. Афтидан, одамлар мўъжизалардан, токи уларнинг Худо тўғрисидаги фикрлари ўзгаришига тўғри келгунчагина қувонишар, уларни олқишлардилар. Баъзи одамлар, у Илоҳий шифолашга эътибор бериши ва таълим беришни, маълумоти уникидан кўпроқ бўлган пастор ва ўқитувчиларга қўйиши керак, деб ҳисоблашардилар. 1955 йил охирида Калифорниядаги бир кампанияда давомат шунчалик пасайдики, Уилльям Бранхам хушхабарчилик хизматини чинданам қолдиришга қарор қилди. Аммо Худо унга унинг олдинги ва келгусида бўладиган хизмати ҳақида ваҳий кўрсатиб, унинг фикрини ўзгартирди.

Бу ваҳийда Билли кўл соҳилида балиқ овлар эди. Фаришта унга чуқурда сузаётган катта балиқни қандай тутишни ўргатди (қайсики ўша учун мукофот тайинланган эди). Қармоқни ташлаганидан кейин Билли аста тортиши керак эди. Кейин у озгина қаттиқ силташи ва майда балиқни чўчитиб юбориши керак эди. Бу катта балиқни ўзига қаратар эди. Унинг учинчи силташи қармоқ катта балиқни жағида яхши кириб олиши учун кескин ва кучли бўлиши керак. Бу унинг хизматини тимсоли эди. Фаришта, Билли одамларни қўлини ушлаб ва микроорганизмлар чиқарадиган титроқдан ҳар қандай касалликни билиб олган вақтида, биринчи силташ 1946 йил бошланган эди, деб тушунтирди. Иккинчи силтов 1959 йилда, қачонки у ваҳийда касалликлар ва бошқа муаммоларнинг бўлиб ўтаётганини кузата туриб, уларни билиб олган вақтида бошлаган эди. Унинг хизматида учинчи силташ яқинлашаётган эди. Кейин воқеалар манзараси ўзгарди. Энди Билли ҳавода турар ва пастга, улкан чодир ёки кафедрал собор ичида тўпланган халққа қараб турар эди. Бу унинг кампанияларидан бирига ўхшар эди-ю, фақат анча катта эди. Кафедранинг ўнг томонида, платформада унча катта бўлмаган ёғоч уй (хона) турган эди. Олов Устуни мана шу кичик уйга тушди ва Раббий Фариштаси: “Мен сени ўша ерда кутаман. Бу ― учинчи силтов. Биринчи иккита силташлардан фарқ қилиб, учинчи силташ барчанинг кўз ўнгида бўлмайди”, ― деди.

1958 йил январь ойи мобайнидаУилльям Бранхам Айова штати, Уотерлуда имон билан шифоланиш кампаниясини ўтказди. Хизматчилар учун берилаётган нонушта пайтида у 1933 йилдаги ўша кун ҳақида, қачонки уни устида ғайритабиий Нур пайдо бўлгани ва Овоз унга: “Яхё Чўмдирувчи Исо Масиҳнинг Биринчи Келишини хабар қилгани каби, сен Унинг Иккинчи Келишини хабар қиласан”, ― дегани ҳақида гапирди. Кейин у хизматчиларга 1946 йилдаги ўша оқшом ҳақида, Фаришта олдида пайдо бўлгани ва Худо уни ер юзи одамларига шифолаш инъомини келтириши учун тайин этганини айтгани ҳақида гапириб берди. Ҳаворий Павел сўзларини келтириб, Билли: “Мен кўкдан юборилган ушбу ваҳийга монелик қилмадим”,¹ ― деб хитоб қилди. Ҳали у гапини тугатмай, хизматчилар столларидан тура бошладилар, пальтоларини олдилар ва қишнинг совуқ кунида ташқарига чиқдилар. Бу воқеа унинг бутун мамлакат бўйлаб кўплаб кампанияларда бўлиб ўтган нарсаларни акс эттирди.

¹ Ҳаворийлар 26:13-19

У Уотерлудан уйига қайтаётганида, Жефферсонвиллидаги уйи қаршисидаги ерда ер ўлчовчининг устунчалари қоқиб қўйилгани ҳақида ваҳий кўрди. Ваҳийда у уни ҳовлиси бўйлаб бульдозер ҳайдаётган ёш йигитни кўрди. Билли ундан, нима учун уни ҳовлисини пайхон қилаяпсан деб сўради. Йигит уни урмоқчи бўлган эди, у чап берди ва уни қорнига бир мушт туширди. Раббий Фариштаси: “Бунга эътибор берма. Ҳовлинг олдида бу таёқча қоқилганини кўрганингда, ғарбга кетгин”, ― деди. Кейин Билли оиласини отлар қўшилган соябонли аравада ўтирганини кўрди. У аравакаш жойига ўтириб жиловни олганида, соябонли арава унинг машинасига ― “универсал” кузовли замонавий автомобилига айланди. Шу ерда ваҳий тугади.